Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Achnatherum calamagrostis & Picea abies

fotò
fotò
Rino

Achnatherum calamagrostis

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Raseno, Rèino, Erbo-longo, Bauco.

Noms en français : Calamagrostide argentée, Stipe Calamagrostide.

Descripcioun :
La rino (J.-L. Domenge, LMT op.cit. p. 58) es uno planto renadivo de 50 à 80 cm, que fai de gròssi mato argentado pièi daurado. I'a uno souleto flour pèr espigueto e forço péu dedins. Se destrìo di Calamagrostis qu'a uno arèsto un pau longo que sort bèn de la flour. I'agradon lis esboudèu ensouleia e li roubino de mountagno (terro negro). Ié dison la raseno à Touard (04), la rèino à la Baumo (04) e l'erbo-roujo à Meaio (04) (J.-L. Domenge, EbV, op.cit.).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Achnatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Esboudèu - Pendis roucaious - Roubino de mountagno
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Achnatherum calamagrostis (L.) P.Beauv.,1812 (= Calamagrostis argentea D.C., 1805 )

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Achnatherum calamagrostis & Picea abies

RR
ges
C
RR
ges
CCC
CCC
CCC

Coumpara Rino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò